شاید ما آدما، نه بهتره که بگم ما مسلمونا، عمدتا ماه رمضان رو روضه میگیریم، یا حداقل میشنویم که میگن روزه بگیرید، روزه گرفتن از اهمیت بالایی برخورداره و مطالب بسیاری که ما هر روزه از این مطالب توی ذهنمون رد و بدل میکنیم.
برای ما این موضوع که روزه به چه دردی میخوره و اصلا چرا باید روزه بگیریم، یک سوالیه که میشه گفت، عمده پاسخهایی که ما در اینباره میگیریم قانع کننده نیست و به نوعی سرهم بندی کار تلقی میشه.
درسته که ما روزه میگیریم که با گرسنگی و تشنگی روز قیامت آشنا بشیم، درسته که ما روزه میگیریم تا با درد محرومین آشنا بشیم و با این روزه گرفتن بیدار شده و به اونا هم کمک کنیم، اما آیا واقعا منظور از روزه گرفتن اینه؟ آیا ما روزه میگیریم که بفهمیم سختی چیه، خب پس چرا محرومین هم باید روزه بگیرن، اینا که تمام عمرشون را در سختی سپری کردن دیگه چرا باید روزه بگیرن؟ چرا خدا نگفته مثلا کسانی که در این حد توانایی دارن روزه بگیرن و زیر این حد اصلا نمیخواد روزه بیگرن؟
اینا سوالاییه که یه جواب اساسی میخواد، شاید جوابهایی که تا الان ما شنیده باشیم تا یه حدی قانعمون کرده باشن، اما نتونستن اون جوری که باید و شاید جواب را به ما بدن، ما باید دنبال این باشیم که جوابی درخور این سوالها پیدا کنیم، به نظر من ما اون دنیا باید نسبت به اینکه چرا روزه گرفتین هم جواب بدیم، اینکه ما روزه گرفته باشیم، به خودمون سختی داده باشیم و ندونسته باشیم که این روزه ما برای چی هست که اصلا به درد نمیخوره، ما میتونیم و باید بتونیم که جواب درخوری برای روزه گرفتنمون پیدا کنیم.
فکر کنم برای گام اول جواب دادن به این سوال ها این حدیث از امام علی (ع) باشه که در حکمت 252 از نهج البلاغه میفرمایند: "فَرَضَ اللهُ ... الصِّیامَ ابْتِلاءً لاخلاصِ الْخَلْقِ" "خداوند روزه را واجب کرد تا اخلاص بندگان را بیازماید"
البته این تا حدی از سوال ما رو جواب میده و هنوز کامل نیست، انشاالله بازم میگردیم تا یه مطلب دیگه در مورد علت روزه گرفتن پیدا کنیم و در مورد اون هم یک مقداری فکر کنیم و بتونیم این موضوع را برای خودمون روشن کنیم.